گنج بی پایان...

دست به دامن خدا که می شوم

چیزی آهسته در درونم به صدا می آید که

نترس از باختن تا ساختن دوباره،فاصله ای نیست......

گـــاهی وقت‌هــا

تشکرکردن از خــــــــدا

فقـــــــط گفتن کلمه‌ی 

خــــدایا شکرت نیست...

گاهی وقت‌ها

برای تشکر از خــــــــــدا 

بایـــد کاری کرد

دلی را شاد کرد

گلی راهـــــــــدیه داد

بخششی را  تــقــــــــدیم کرد.

برای تشکر از خـــــــدا

از دنیای کلمه‌ها فاصله بگیر 

و وارد دنیای عمل شو.

درخت سایه‌اش را بی‌دریغ به تو می‌بخشد

و خورشید گرمایش را و گل شمیم خوشش را،

باران طراوتش را و آسمان برکتش را

و رود قطره قطره آبش را

و پرنده نوای دل انگیزش را...

و همه و همه بخشیدن را از خدایی آموخته‌اند

که آن‌ها را زیبا آفریده...

زیباترین آفریده خدا انسان است.

تو برای بخشیدن چه داری؟

ثروتت؟دانشت؟جانت؟

همه این‌ها خوب است...

اما چرا از گنج بی‌پایانی که در وجودت داری خرج نمی‌کنی؟

مـــــــــــــحبت

حاضری آنرا ببخشی؟

با خنده‌ای بر لبت

یا اخلاقی خوش

یا دستان پرمهری که بر سر کودکی خسته از کار می‌کشی...

یا با محبتی که به عشقت،خانوادت،همسایه ات،دوستانت می‌کنی...

مطمئن باش گنجت تمام نمی‌شود بلکه زیاد هم خواهد شد..

پس از بخشیدنش دریغ نکن...

+اللًّهُـ‗ـمَ صَّـ‗ــلِ عَـ‗_‗ـلَى مُحَمَّـ‗‗ـَد وَآلِ مُحَمَّـ‗_‗ـَدو عَجِّـ‗ـلّ فَّرَجَهُـ‗_ـم

+و خداوند محبت را در دل انسان جای داد تا به وسیله ی آن عشق را معنی کند...

برچسب‌ها: حس خدایی شدن, گنج بی پایان, جملات عارفانه, محبت, بخشش حس خدایی شدن...